نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن ...



ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر میشد ...



کاش بودی و دستهای مهربانت مرهم همه دلتنگیها و نبودنهایت میشد ...



کاش بودی تا سر به روی شانه های مهربانت می گذاشتم



و دردهایم را به گوش تو میرساندم... بدون تو عاشقی برایم عذاب است



میدانم که نمیدانی بعد از تو دیگر قلبی برای عاشق شدن ندارم...



کاش میدانستی که چقدر دوستت دارم و بیش از عشق بر تو عاشقم...



میدانی که اگر از کنارم بروی لحظه های زندگی برایم پر از درد و عذاب میشود



میدانم که نمیدانی بدون تو دیگربهانه ای نیست برای ادامه ی زندگی جزانتظار آمدنت ...



انتــــــــــــــــــــــ ـــــــظار ...